මත්ස්‍යයන් මිනිසාගේ ආහාරයට අවශ්‍යම ජීවීන් කොටසක්‌ ලෙස ප්‍රධාන තැනක්‌ ගනී. එයට අමතරව හදවත් රෝග හා හිත සැහැල්ලු කරගැනීමට වගා කරන විසිතුරු මසුන් ද වෙති.
මෙම කොටස්‌ දෙකටම වෙනස්‌ කාර්යයක නියුතු මසුන් විශේෂයක්‌ ගැනයි මේ. දිනපතා ශ්‍රී ලංකාවට සංචාරකයන් බහුලව ඇදී එන්නේ රට තුළ ඇති සාමකාමී පරිසරය නිසාය. එසේ දිනෙන් දින රටේ සුන්දරත්වය විඳ ගැනීමට එන සංචාරකයන්ට දකුණු මුහුදු තීරය අගනා පාරාදීසයකි.
හැමදාමත් එකම සම්ප්‍රදායට තැනදීම නොව දකුණේ ජනයා තුළ ඇත්තේ නවතම අත්හදා බැලීමයි. එසේ නව ක්‍රමයකින් තම ජීවනෝපායට අත්වැලක්‌ සපයාගත් තරුණයකු අපට හමුවිය.
දේශීය හා විදේශීය සංචාරකයන් සිය ගණනින් තරණය කරන බලපිටිය මාදු ගඟේ ඉහත්තාවේදී අපූරු සිතැඟියක්‌ ක්‍රියාවට නැංවූ හේ ආර්. සමන් වසන්තය. සමන්තගේ කතාව මට කීවේ මාතර මාධ්‍යවේදී ඩබ්ලිව්. පී. ධර්මසේනය.
මෙහි අප යන විට වෙනදා මාදු ගඟේ බිලී පිත්තෙන් මාළු එකා දෙන්නා බාමින් දිවි ගෙවූ, එදාවේල අසීරුවෙන් සරිකර ගත් ධීවර ජනතාව, බහුලව ඇදී එන සංචාරකයන් නිසා බිලී පිත්ත පැත්තකට දමා සංචාරකයන් ඇද ගැනීමේ ක්‍රමවලට යොමුවෙමින් ඇති සැටි අපට පෙනේ.
මාදු ගඟේ දෙපස තෙත් බිම්වල ප්‍රදේශයට ආවේනික කඩොලාන ලඳු කැළෑවෙන් සොයා ගන්නා හාවුන්, මීමින්නන්, විශාල කකුළුවන්, කිඹුල් පැටවුන්ද සංචාරකයන්ගේ සිත් ඇද බැඳ ගනිති. එයින් ඔවුන්ගේ අතමිටද සරුකර ගනිති.
මෙයට අමතරව තවත් තරුණයෙක්‌ නව මාදිලියේ වැඩපිළිවෙළක්‌ මාදු ගඟේ අරඹා ඇත. ගඟේ බෝට්‌ටු සවාරි යන සංචාරකයන් තම අපූරු මත්ස්‍යාගාරයේ රඳවා ගැනීමට සමන්a වසන්ත සමත් විය. අද බෙහෙවින් රහසේ පවත්වාගෙන යන සම්බාහන මුවාවෙන් අතුරු අවකල් ක්‍රියා වෙනුවට වසන්ත එළිමහනේ තුරු සෙවණේ මාදු ගංදියේ තම සම්බාහන ස්‌ථානය පවත්වාගෙන යයි.
ඔහුට ඒ සිතුවිල්ල ආවේ තම ජීවිතය මාදු ගංදියේම ගතකළ නිසාය. පාදය දියට දමාගෙන ඔරුවක හෝ බෝට්‌ටුවක නතරව සිටින විට ගඟ දියේ පීනන මිරිදිය මසුන් වන තිලාපියා වැනි මසුන් කකුලේ දිරාගිය සම් කැබලිවලට කොටමින් කකුලේ පතුල පවිත්‍ර කරන ආකාරය ගැන සිතුවිල්ලක්‌ වසන්තට පහළ විය.
වසන්තට අතදෙන තරුණ පිරිසක්‌ මාදු ගඟ බඩ අම්පේගම වෙසෙති. ඔවුහුද වසන්ත මෙන්ම ගඟත් සමඟ ජීවිතය ගැට ගසාගෙන සිටිති. මේ තරුණ පිරිස හා වසන්ත නව ව්‍යාපෘතියක්‌ ඇරැඹීය. එය මිරිදිය මසුන් සංවර්ධන ව්‍යාපෘතියයි. එහි සභාපතිකම ද වසන්තට ලැබිණි.
ව්‍යාපෘතියේ වැඩ ඇරැඹිණි. ගංඉවුර යාබදව ඇති ඇළක්‌ හරස්‌කර මිරිදිය මත්ස්‍ය ව්‍යාපෘති ඇරැඹිණි. සමන්ත මේ අතර තවත් අදහසක්‌ ඉදිරිපත් කළේය. එය “මත්ස්‍ය තෙරපි” නම් වුවද විදේශිකයන්ට හුරු බසින් “ෆිෂ් මසාජ්” විය.
ටිකෙන් ටික දියුණු වූ මිරිදිය මත්ස්‍ය සංවර්ධන ව්‍යාපෘතිය මාදු ගඟ මැදට සේන්දු විය. ගඟ මැද ධීවර දැල් අටවා මසුන්ට පැනයා නොහැකි සේ ලෑලි ආවරණ හා ඔරු හරස්‌ කර විශාල තටාකයක්‌ නිර්මාණය කෙරිණි.
මෙහි විශේෂිත මත්ස්‍ය වර්ග බෝ කිරීමට ජල ජීවී අමාත්‍යාංශයෙන්ද අතහිත ලැබිණි. මෙයට අමතරව සොබාදහම සංරක්‌ෂණය කිරීමේ ජාත්‍යන්තර සංවිධානයක්‌ වන “අයි.යූ.සී.එන්.” ශ්‍රී ලංකා ශාඛාවද මුදල් ප්‍රතිපාදන ලබාදීමට ඉදිරිපත් විය. මෙම මිරිදිය මත්ස්‍ය තටාකයේ “මොසැම්බික්‌” මසුන් හා ආහාරයට ගන්නා “තිලාපියා” මසුන්ද වෙති.
ස්‌වීඩනය, තායි ලන්තය, මැලේ සියාව, සිංග ප්පූරුව, එංගලන්තය හා යුරෝපා රටවලද දැනට ප්‍රචලිතව ඇති “ෆිෂ් මසාජ්” ක්‍රමය ඒ රටවල ව්‍යාපාරිකයන්ට හොඳ ධන ඉල්ලමකි. එංගලන්තයේ පැය භාගයට පවුම් 25 ක්‌ද, තායිලන්තයේ විනාඩි 15 කට රුපියල් 4000/} ක්‌ද “මත්ස්‍ය තෙරපි” කරගන්නා අයගෙන් අය කෙරෙන බව සංචාරකයෝම පවසති.
එහෙත් ශ්‍රී ලංකාවේ ගරුත්වයට හානි නොවන සේ වසන්ත තම “ෆිෂ් මසාජ්” ක්‍රමයට ගාස්‌තුවක්‌ නියම කර නැත. ඒ අය කැමැත්තෙන් දෙන මුදලක්‌ බාරගනිති. මුදල් නොදීයන අය ගැනද මැසිවිල්ලක්‌ නැත.
වසන්තගේ ඊළඟ අරමුණ මාදු ගඟට ආවේනික ඉස්‌සන්, කකුළුවන්, කිඹුල් පැටවුන් ගෙන් යුතු මත්ස්‍යාගාරයක්‌ (Aquarium) ඉදිකිරීමයි. එයද සංචාරකයන්ට හොඳ දැකුම්කළු පාරාදීසයක්‌ මෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවට විදේශ මුදල් ගලා එන ව්‍යාපෘතියක්‌ද වනු ඇත.
වසන්ත දකින්නේ මාදු ගඟේ තෙත් බිම් පරාසයේ මත්ස්‍යාගාරයක්‌ පිහිටුවා දිවයිනේ පාසල් සිසුන්ට හා මාදු ගඟ තෙත්බිම් නැරඹීමට එන අයට මත්ස්‍ය විද්‍යාත්මක සත්‍ය තොරතුරු අවධානය කරවීමයි. වසන්තගේ ෆිෂ් මසාජ් මත්ස්‍ය තෙරපි ක්‍රමයට යොදා ගන්නේ අඟල් 1 1/2 හෝ 2 තරමේ වැඩුණු මොසැම්බික්‌ වර්ගයේ මසුන් පැටවුන්ය. මෙම මසුන් දැමූ කොටුවක බැම්ම උඩ වාඩිවී පා දෙක ජලයට දමාගෙන සිටින විට ඇසට නොපෙනෙන පාදයේ දිරාගිය සම් කැබලිවලට හොටෙන් ඇන කාදමයි. එය කිතියක්‌ දැනෙන වේදනාවක්‌ නොදෙන ක්‍රියාවක්‌ පමණි. පාදයේ රුධිර සංසරණය ද ප්‍රාණවත් කරයි. නිවසක මාළු ටැංකියක ඇති කරන ක්‌ලීනර් මත්ස්‍යයාගේ ක්‍රියාවලියට සමාන මාළු ටැංකිය පිරිසිදු කරන ආකාරයට පාදයේ දිරාගිය සම් කැබලි ඉවත් කර නව රුධිර සංසරණයකට යෝග්‍ය පරිදි පාදය මසා- කරයි.
මෙවැනි ක්‍රම පැරැණි දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමයේද එයි. වඩා නොමේරූ නිදිකුම්බා පඳුරු මත අළුයම පිනිපිට ඇවිදීමෙන් පාදවලට හොඳ ව්‍යායාමක්‌ ලැබෙයි. වඩා ගොරෝසු නොවන වැලි මත පාවහන් නොමැතිව ඇවිදීමට සැලසීමද පාදයට හොඳ ව්‍යායාමයකි. මේවා පැරැණි ජනයා හුරු කරගත් පුරුදුය.
කේ. එච්. පියසේන
Source: Divaina (Sri Lanka)
Image courtesy: Divaina